Gambia dag 13

Deze dag de een na laatste dag. Het werd een van de warmste dagen. Zelf heb ik(Sven) bijna de hele dag in het zwembad gelegen. We speelden allerlei spelletjes in het water. We hebben ook heel veel mensen leren kennen die ook meedoen. Opa, oma en Danny zijn naar Cape Point geweest. Naar het winkeltje van Awa. Nou, Barry je stof komt eraan :-). Opa had een vergadering met de aannemer voor de school en de medische post. Het schilderen is bijna klaar en opa was tevreden over het werk. Stan, Danny, oma en ik gingen om 6 uur naar het apenbos zo`n 10 min lopen van het hotel. Raad eens we hadden heeeeeeeeelemaaaaaaaal geen apen gezien :-(. We hadden de langste route en het werd steeds later en donkerder. Oma werd een beetje bang dat we zouden verdwalen. Toen oma een weg zag naar het strand zei ze meteen dat we daar heen moesten. (waarschijnlijk zijn ze nu nog steeds aan het zoeken naar ons :-) ). Dus daarna moesten we een heel stuk over het strand lopen misschien wel 22 km, maar na 15 km kreeg ik een beetje last van mijn voeten. Toen we terug kwamen zat opa voor de deur en zei: "woar bi,j ebleven? Woar is de sleutel? Ik kan d'r neet in en ik mut driet'n." Te laat gingen we eten, maar het was er niet minder lekker om. Daarna zijn we nog gezellig bij Ali Baba geweest heeft opa nog op grandpa style gedanst met oma die er lachend naast danste. Nu gaan we het laatste nachtje in het Senegambia Beach hotel slapen. Tot zaterdag witte nederlanders :-). Gr. Sven

Gambia Dag 12

Dit is niet zomaar een dag. Dit is de dag dat Aart van Triest A.K.A. Papa Holland zijn 70e verjaardag viert. Zoiets konden we natuurlijk niet onopgemerkt aan ons voorbij laten gaan. De dag begon dan ook om 12 uur 's nachts met een wake up song van de boys. We klopten op de deur, oma deed de deur open in d'r gewaagde nachtjapon, want ja wat is nou een beter kado dan......  Oowh verder met het verhaal. Wij stormden zingend met z'n 4en de honeymoon-suite in, waar de jarige jop lag te slapen. Of hij er wakker van werd, is nog steeds de vraag. Maarja na even gezongen te hebben en gek gedaan, gingen we de kamer uit. Arne zat nog met een vraag "Hoelaat morgenochtend ontbijt opa?" waarop opa antwoordde " tis toch al ochtend". Niet hélemaal wakker was hij dus. Na de volgende ochtend ontbeten te hebben ging opa buiten de poort beetje praten met iedereen. Toen kwam Katim (taxichauffeur en goede kennis van opa) naar opa toe met de vraag of opa nog wat over heeft voor de studie van Katim's zoon. Dus opa reed ff met Katim mee naar huis. Na een uurtje of twee verscheen Papa Holland aan het zwembad. Je zag aan opa dat hij ermee zat. "Wat 'n zeugien." zei hij dan ook. Toen kwam Arne van pas, want Arne was realistischer dan opa, zei opa. Met z'n tweeën gingen ze dan ook weer terug naar het huis van Katim. Arne stond met verbazing te kijken, hoe die mensen daar leven. Slapen op de grond, met oude oma in huis geen meubelen echte armoede. Arne kreeg hier de opdracht om met de zoon te praten over de studie (iets in de IT),  wat er bij kwam kijken en hoe zijn toekomst er door verbeterd kan worden. Na een goed gesprek met de zoon van Katim hebben Arne en opa besloten om het geld te geven voor de studie. Wat 'n gedoe allemaal op opa's verjaardag. Nadat dit allemaal achter de rug was gingen we met z'n zessen gezellig eten, waar er nog voor opa gezongen werd. En dan ook deze dag afsluiten met een lekkere ijsco.  Dit was dan ook een heel gezellige en vermoeiende dag. Nu dan maar oogjes toe en slapen maar. <3 Danny

Gambia Dag 11

Wat begon als een normale dag eindigde in een ruig avontuur. Opa had namelijk een vistrip besproken met een dikke neger waar die volgens hem ' eig'nlijk nooit beklach mee hef'. Tot een mooi prijsje gekomen en.... No fish, no pay. So that have to come helemoal good. Na een heerlijk ontbijt trokken de mannen er op uit om monsters uit The Gambia River te trekken.    Lamine stond al te wachten met zijn Gambian Limousine en we waren weg. Er hing een doodse stilte in de auto en iedereen was in zijn hoofd aan het voorbereiden hoe ze die grote barracuda nou binnen konden halen. Een uur later zaten we op de boot na Lamine gezegd te hebben dat die echt een bucket mee moest nemen want we zouden een lekker dinertje voor hem en zijn familie vangen. Na 2 keer ingegooid te hebben had Arne al zijn eerste vis aan de haak geslagen hij zwoegde en trok aan de hengel de kramp schoot in zijn armen maar hij gaf niet op na precies 10.78 seconden kwamen we er achter wie dit monster was aan Arne's haak..... Een Grooper van maarliefst 17 cm. 517 vissen later had Danny eindelijk de eerste keer beet. Wat een strijd, wat een spektakel. Hij had al onze vangsten in 1 klap doen vervagen. Een Sompat van 14 kilo( +-) er waren nog 3 andere bijzondere vangsten(onder de 10 kilo maken we geen woorden meer voor vuil) die waren namelijk; een Pijlstaartrog, een enorme Catfish, een uit zijn voegen gegroeide Butterfish en een door ons aller Opa gevangen enorme geweldige Barracuda van tweeënhalve meter. Aangekomen aan land kon Lamine zijn ogen niet geloven want hij had voor een kwart van zijn enorme gezin voedsel. Wij zijn terug gegaan naar het hotel en Opa ging nog even naar Banyaka om te kijken of ze al aan het schilderen waren. Ze waren ondertussen begonnen met schilderen maar ook alweer gestopt. 's Avonds aan tafel een heel goed gesprek gehad waar nog een traantje bij weggepinkt werd. Oma succes gewenst, want Opa heeft ondertussen zijn 17e redbull van de dag gedronken waar hij bijna niet meer zonder kan. En toen zijn wij in ieder geval gaan slapen. Maar waarom Opa die redbull nodig heeft is voor ons nog niet helemaal duidelijk.... Wordt vervolgd. Stan

Gambia Dag 10

Vandaag was dé dag, eindelijk was iedereen fit genoeg om met opa mee te gaan naar Banyaka. De reis er naartoe was al een avontuur. Wat begon als een gewone verharde weg eindigde als een stuiter en manoeuvreerpartij tussen de diepe kuilen en plassen door. Af en toe rijden we langs wat gezinnen waar de kleine kinderen hard 'tu bab' (blanke) naar ons roepen en je smekend aankijken voor 'minti' (snoepjes). Na een klein uurtje safari komen we aan bij de school. Stan stapt als eerste uit de auto, wat hij trouwens als de beste kan, en krijgt gelijk tien kinderen in mooie schooluniformen aanzich hangen. Zo stappen we één voor één uit en krijgen we allemaal aan elke hand minstens 10 kinderen. Stan wel meer dan de anderen, want Stan kan heel goed kinderen aan zijn hand krijgen. Het lijkt wel of ze moeten kijken of je 'wel echt' bent. Trekken aan je hand, krabben aan je huid, knijpen in je benen, voelen aan je buik, maar vooral het handje vasthouden. Iedereen wil een stukje van de blanke. Allemaal zijn ze goede voetballers vertellen ze en ze schreeuwen hun favoriete voetbalspeler. 'Messi', klinkt het, waarna een ander 'Ronaldo', roept. Zelfs in Gambia gaat de discussie door. We ontmoeten twee leraren op de school, Anne en Pieter?, zij leiden ons door de school. Er was veel gebeurd sinds Opa er was vorige week. 'She did a good job' zegt hij dan ook goedkeurend.  De school zag er mooi uit en we nemen nog wat foto's  in de schoolbanken en van het gebouw. (Komt allemaal nog hier op de site te staan). Hierna lopen we weer naar buiten waar we al weer opgewacht worden door een peloton van kinderen. Stan zie ik in de verte een hardlooprace opzetten, hij wint natuurlijk, hardlopen kan hij als de beste. Ik wordt meegenomen naar groep 3, waar ik van de kinderen een Engels gedicht moet voorlezen. Alle kinderen klappen als ik klaar ben en dat tovert natuurlijk een dikke lach op mijn gezicht. Als ik klaar ben stapt er een jongen naar voren en hij zegt 'I can also sing an English song'. 'Show me' zeg ik, en zonder twijfel begint de jongen voor de groep van 20 mensen te zingen, heel mooi! Daarna worstelen we ons door de menigte kinderen naar de medische post. Met grote letters staan de namen van de helpende stichtingen op het gebouw geschreven. Van binnen ziet het er allemaal netjes uit, mooie ruimtes en schone bedden. Ook de wc en de douche ligt er goed bij! (Goed werk, alle helpende mensen!) Op de safari stoppen we nog even bij een gezin waar we nog wat kleren en snoepjes uitdelen, het aangeboden kind slaan we af. Na een iets langere terugrit, klein mankement aan de auto, komen we terug bij het hotel. Snel een duik in het zwembad, want het is een warme dag. Opa gaat nog even op pad om de vistrip van morgen te regelen en dingt een mooie prijs af. 'I warning you, no fish no pay', aldus de meester hemzelfe. Wij zijn ondertussen uitgenodigd voor een partijtje voetbal Gambia-Holland, waar wij het niveau van het Nederlands elftal op het EK recht doen. Sorry Holland, 4-2 verloren. Overigens was Stan wel de beste speler op het veld. Dit kunnen wij ons natuurlijk niet over ons lijf laten gaan en zetten dit recht met een partijtje volleybal, offcourse wint de 'Dutch Dynamite' na wat mooie setups van Danny en een paar snoeiharde services van Stan, ik zelf nam ons team op sleeptouw met wat mooie reddingen en goedgeplaatste passes. Ter afsluiting eten we heerlijk, de één pizza, de ander vlees. Een lekkere afsluiting van een lange dag.  X Arne

Gambia Dag 9

Goedendag, De 8e dag hadden we niks geschreven, omdat we niet weg geweest zijn. We waren vergeten om te vertellen dat opa naar banyaka is geweest. Opa kwam tevreden terug ze waren volop aan het werk. Nu weer terug naar de 9e dag. Eerst gingen we lekker ontbijten. Daarna gingen we met Black arris en Fam naar Lamin lodge dat was over een heel hobbelige weg en langs heel armoedige huisjes. Nu zijn we weer een paar lollies kwijt. Toen kwamen we aan in lamin lodge. Dat is een oesterveld. Daar moest je eerst over een brug naar het eilandje. naast de brug zag je apen in de mangrove en vissen met pootjes. Op dat eilandje hadden ze een hoog gebouw gebouwd en daar gingen we bovenin wat drinken. Daar kwamen ook apen heen. Stan vond ze een beetje eng worden, omdat er een verdedigende moeder bij kwam. Opa vond het ook een beetje eng worden en ging met flessen gooien. De rest ging ook 1 verdieping naar beneden en daar zagen we Stan staan met een stok hij zei: 'I warning you'. Daarna gingen we varen met z'n allen, daar zagen we de haven en een paar vissers vissen en lieten we Black arris een paar keer schrikken en we gingen in de boot wiebelen, want hij kan niet zwemmen. Daarna gingen we naar het huis van Black arris met z'n 15 kinderen en z'n hondje spelen en lekker eten, maar ik vond het niet leuk dat wij telkens drinken kregen en de kinderen helemaal niks. We hadden lekker veel te veel rijst gegeten met van alles en nog wat er bovenop en vliegen. Toen gingen we weer terug naar het hotel nog even zwemmen en volleyballen en daarna weer bij bbq chili's gegeten. Daarna weer slapen. -xxx- Sven Beetje laat de volgende morgen ochtend over project Banyaka.

Gambia Dag 7

Deze dag begon zoals gewoonlijk met een ontbijtje.  Na het ontbijt kregen we een onverwachte verrassing. Amy en haar dochter Herriët jr. zaten in de lobby. Amy is de vrouw die drie jaar geleden geholpen werd door Herriët (Van Triest) bij haar zwangerschap. Amy had gehoord van een vriend, dat Fam. Van Triest hier in dit hotel is. Na een tijdje gepraat te hebben met Amy, liet ze een traan. Oma met d'r beste Engels " What's the matter with you?". Amy vertelde dat ze twee weken geleden uit het huis is gezet bij haar moeder en dat ze een paar keer op straat moest overnachten. Iets wat wij ons helemaal niet kunnen inbeelden. Amy sliep nu bij een vriendin en haar moeder, maar voor hoe lang ze daar kan blijven, weet ze niet. Ze had ook lang niet gegeten, omdat ze keelpijn heeft, dus Sven, opa en ik (Danny) gingen mee met Amy en Herriëtje naar de apotheker om wat te halen. Hierna gingen we naar het huis van de vriendin van, waar Amy overnacht. Toevallig werkt die vriendin als serveerster bij een restaurant, waar we al een paar keer gegeten hebben. Opa had Amy wat geld gegeven en ze hadden afgesproken om in contact te blijven. Na deze eye-opener gingen we het zwembad weer eens in om even af te koelen. We hadden nog een beachvolleyball-match. Dit was Gelderland vs. Brabant. En jahoor de Veluwse hunks konden weer een overwinning op hun cv noteren. Na 's avonds wat gegeten te hebben, gingen opa en Arne naar het vliegveld om zijn geliefde koffer op te halen, die bij aankomst spoorloos was. Na enige tijd de lopende band nagekeken te hebben. Bleek Arne's tas nog steeds van de aardbodem verdwenen. Wat een tegenslagen allemaal, wat een rotvakantie!! (grapje) Dit was het dan voor vandaag. Morgen weer een dag. -xxx-  Danny

Gambia Dag 6

 Elke morgen moeten wij onze kleinzonen wekken want ze kunnen slapen als ossen maar dat zijn ze niet. Toen hebben wij met zn allen een paar eitjes naar binnen gewerkt en kon de dag beginnen. Opa werd gebeld door Black Arris, want er was een probleem; flat tire. Die moest gemaakt worden. Opa is naar de poort gelopen en daar stonden Black Arris en Kakakakatim te wachten. De kofferbak werd opengemaakt en daar stond een verrassing te wachten. Een Gambiaanse reserveband.... Ook lek. De krik er ondergezet. Maar die was krikkemakkig, onee krakkemikkig. De Gambiaanse versie van een krik maar gepakt. 6 gespierde negers. Lamine werd ook wakker en besefte zich dat er ook nog een krik bij hem in de auto te vinden was. Een half uur later waren beide banden gemaakt. Om 3 uur werden we opgehaald om naar Tanji te gaan, de vissersplaats van Gambia. De boten kwamen binnen en de mensen kwamen  in actie.  De boten worden leeggehaald door mensen met manden, en voor elk mandje wat ze terugbrengen krijgen ze 3 vissen. Lamin was ondertussen vis aan het kopen voor de ceremonie van zijn overleden zwager. We hebben de rokerij gezien daar waar ze Opa wel konden gebruiken. Schoonmaken was namelijk ver te zoeken. Oma kreeg nog een baby aangeboden waar ik met open mond naar heb staan luisteren. Een moeder die haar kind zo weg geeft aan iemand omdat ze een andere huidskleur hebben. Bijzonder maar begrijpelijk, een moeder wil het beste voor haar kind. Op de terugweg een noodstop gemaakt, want De Banjul Belly was nu bij Opa aanwezig. 's Avonds lekker gegeten bij Paradiso na een hevige tornado overleefd te hebben. Opa en oma hadden de paraplu opgeëist dus de klein kinderen moesten door de regen:(. Wat hebben we het toch zwaar. Daarna met de boys opstap geweest en lekker gaan slapen.  Groeten van Aart en Stan

Gambia Dag 5

Gambia Dag 5 Trouwe volgers der avonturen de familie van Triest, vandaag op dag 5 van het Gambiaanse avontuur genoten wij nog steeds na van de paringsdans van opa met het wilde blonde Nederlandse beest. Ongelofelijk dat een 150 kilo wegend vrouwtje zulke capriolen kan uithalen om haar mannetje in haar holletje te lokken. Dit wekte ook eerder lachgevoelens dan lustgevoelens op bij opa, maar desondanks danste hij er lustig op los. Ondertussen, nog steeds wegdromend onder de Gambiaanse zon, waren wij met een gambiaanse wandelpas (volgens stan zo'n 3 km pu langzamer dan in Nederland) naar de auto van Black Arris gelopen om onze eerste echte indrukken van Gambia te krijgen. Onderweg begon het met het spelletje 'ikgooieenlollyuithetraam'. Spelregels: gooi een lolly uit het raam en kijk welk jongetje het eerst een snoekduik maakt op de lolly. Degene wie op de goede had gewed won. Alle gekheid op een stokje, wel heel apart om te zien dat iemand zo blij kan zijn met een simpele lolly. We reden steeds verder een woonwijk en het OPEN riool begon steeds meer te ruiken. De huisjes steeds krakkemikkiger, maar de glimlachen op de gezichten van de mensen bleef even groot, zelfs groter. Bestemming bereikt, krokodillenvijver, Black Arris zijn wakuwaku, de Afrikaanse versie van de tomtom, had ons in een keer goed geleid. In de krokodillenvijver gingen we op zoek naar Charlie, een naar zeggen drie meter grote krokodil, jammer genoeg vonden we deze niet. Wel mochten we allemaal crocodile dundee zijn en een mooie foto maken met de krokodil. Na de krokodillenvijver gingen we door naar de markt in Banjul. We werden in de auto al bang gemaakt voor 'pickpockets' en 'hustlers', maar wanneer we naar PapaHolland en Black Arris zouden luisteren was er niks aan de hand. Met Lamin (Black Arris) voorop en Opa achterop werden we dan ook veilig de markt over geleid. Niks gekocht, maar donder op, wel weer een ervaring rijker. Toen we weer aankwamen bij het hotel nog even zwemmen en een balletje geslagen met de proftennisser in ons gezelschap. Daarna weer heerlijk gegeten onder het genot van een spelletje afrikaans bingo. Doel van dit spel: spot de westerling met zijn of haar aangekochte gambiaan. Degene wie als eerste spot heeft een punt. Volgens mij staat Danny nu eerste, maar het is raar om te zien dat zoveel mensen hier naartoe komen om 'liefde' te kopen.   Morgen weer meer, Samede, Arne en de rest